Zarządzanie mediami staje w obliczu konieczności zmian. Przedstawiciele różnych środowisk, w ramach zarządzania i nie tylko, stawiają pytania: rozwój czy wzrost? odpowiedzialność czy zysk? generowanie wartości ekonomicznej czy realizacja społecznych potrzeb? Zwraca uwagę sposób konstrukcji tych pytań, zbudowanych na zasadzie przeciwstawności i dychotomii poznawczej. A przecież można by je skonstruować inaczej: jak działać na rzecz wzrostu i rozwoju? jak być odpowiedzialnym i generować zyski? jak dostarczać wartość ekonomiczną i realizować społeczne potrzeby? Paradygmat ciągłego wzrostu, maksymalizacja zysków, partykularne interesy to znane imperatywy „starego” świata – współczesne zarządzanie mediami domaga się czegoś innego. Być może sensowną propozycją jest orientacja na wartości, skoro mają one konotacje tak etyczne, jak i ekonomiczne? Niniejsza książka i zawarte w niej wyniki przeprowadzonej analizy treści artykułów z „Harvard Business Review” z lat 2011–2020 dowodzą, że przestrzeń wartości jest tą, która ma szansę połączyć perspektywę etyczną i ekonomiczną w zarządzaniu mediami. Jeśli człowiek jest miarą wszechrzeczy – jak twierdził Protagoras z Abdery i do czego odnosi się norma personalistyczna – to być może wartości są miarą człowieka i zabezpieczeniem jego przyszłości?
Promocja edukacji akademickiej w Polsce po roku 2000
Procesy o czary w Polsce w wiekach XV-XVIII
Sieci wiedzy. Teoria zarządzania między nauką a praktyką
Pitaval krakowski, wyd. VI poprawione
Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków
Zarys dziejów gospodarczych świata
Rwący nurt mediów. Mediocen – nowa faza mediatyzacji życia społecznego. Pisma z lat 2012–2020
check_circle
check_circle