Judith Arlt napisała dotąd dwie książki o Tadeuszu Konwickim, niniejsza praca jest trzecią, co nasuwa skojarzenia ze strategią autora Czytadła, komponującego swe utwory w trzyczęściowe sekwencje.
Pisząc o Konwickim, Judith Arlt delikatnie stylizuje, buduje wywód tak, by przypominał on swój przedmiot, by w narracji naukowej ( organizacji tekstu, stylistyce, składni, leksyce) rozpoznawalne stawały się chwyty, które uważnemu Czytelnikowi kojarzyć się będa z charakteryzowaną w książce prozą artystyczną.
Judith Arlt pisze o Konwickim i o sobie-w roli badaczki Konwickiego. Autorka raz po raz wypada z kolein klasycznej narracji naukowej i zbacza w stronę anegdotyczności, fabularności, autobiograficzności. Wtedy właśnie styka sie z fikcyjnym Kojranem, tym bratem-bliźniakiem Konwickiego. Wchodzi w przestrzeń fikcji, staje się częścią świata, którym zarządza Mistrz.
SPIS TREŚCI
Wstęp
Podziękowania
Wykaz skrótów
I. Formy narratorskiego "ja"
I.1. Kompetencja
I.2 Rozszczepienie struktury narracyjnej
I.3. Oddawanie głosu
II. Formy eseistycznego "ja"
II.1 "O sobie nie warto" - Kalendarz i klepsydra (1976, 2005)
II.1.1. Instancja nagłówkowa
II.1.2. Rok 1974
II.1.3. "O sobie nie warto"
II.2. "Ale to nie byłem ja" - Wschody i zachody księżyca (1982)
II.2.1. Bez cenzury
II.2.2. Rok 1981
II.2.3. "Ale to nie byłem ja"
II.3. "Ja jestem podobny do was wszystkich" - Nowy Świat i okolice (1986)
II.3.1. Rutyna
II.3.2. Nowy Świat
II.3.4. "Ja jestem podobny do was wszystkich"
III. "Ja" Konwickiego
III.1. Portret zbiorowy
III.2. Bóg konstelacji
III. 3 J.A.
check_circle
check_circle