Wszystkie prezentowane tu eseje krążą uparcie wokół jednej kwestii: aktualności romantyzmu. Pomimo wielkiej rozpiętości tematów - od filozofii, przez literaturę, do polityki - mają one swój punkt zborny, dzięki któremu układają się w luźną konstelację romantyczną, dokładnie taką, jaką za wzór ładu brali romantycy jenajscy: dygresyjną, arabeskową, a jednak nie całkiem chaotyczną. Stąd też tytuł wyboru: Romantyzm, niedokończony projekt, będący czytelną aluzją do znanego tytułu rozprawy Habermasa na temat oświecenia. Na przekór Habermasowi i innym twardym oświeceniowcom, autorka broni dziedzictwa romantyzmu przed popularną kliszą, postrzegającą w nim skłonność do irracjonalizmu, gorączki i szaleństwa. Bliska jej postawa romantyczna, wypracowana przede wszystkim przez myślicieli brytyjskich, bynajmniej nie oddziela rozwagi i romantyczności - sense and sensibility - lecz chytrze łączy oba podejścia. Romantyzm okazuje się tu pewną szczególną formą racjonalności, a nie, jak to się zwykle w polskiej tradycji przedstawia, rozwichrzoną „romantycznością" przeciwstawioną „szkiełku i oku".

SPIS TREŚCI

APRECJACJE
Czas moralistów
„Więcej życia!” – w dzień śmierci Saula Bellowa
Amos Oz: w poszukiwaniu mocy
Gershom Scholem: skromny posłaniec ukrytego Boga
Walter Benjamin: gnostyk w wielkim mieście
Czerwone i brunatne
Nie krzywdzić nikogo
Żywa kolekcja: o Rubryce pod różą Małgorzaty Łukasiewicz
Europa Środka: reaktywacja. Wokół Niewdzięczności
Alaina Finkielkrauta
INTERWENCJE
Slavoj Žižek, czyli jak filozofuje się sierpem i młotem
Leninizm apokaliptyczny
Życie: utracony skarb liberalizmu
Ciężki sen hegemona i jego koszmary
Kultura ludowa człowieka nowoczesnego
Miłość: spełniona zależność
Mała krytyka rozumu cynicznego, czyli jak nie zostałam feministką
„Mamy także dusze”, czyli o geniuszu kobiecym
Nieukończona praca żałoby: śmierć w nowoczesności
Straceni inaczej: dziwni trzydziestoletni i ich kłopoty
z samookreśleniem
Powrót syna marnotrawnego: o pokoleniu powracających
Postscriptum po latach
Indeks nazwisk