seria HORYZONTY NOWOCZESNOŚCI

Pierwsza we współczesnej polskiej nauce o literaturze pozycja dająca tak syntetyczny obraz rozwoju poezji ukraińskiej w XX wieku, rozważanego w kontekście rdzennych tradycji narodowych oraz rosyjskich i europejskich prądów literackich - takich zwłaszcza jak symbolizm, neosymbolizm, witalizm, impresjonizm, katastrofizm, futuryzm, awangarda, realizm i socrealizm. Wywody oparte zostały m.in. na niedostępnych dotąd materiałach archiwalnych - w bibliotekach Krakowa i Warszawy oraz archiwach Lwowa, Kijowa, Charkowa, w tym cenzury i KGB. Praca ta to zarazem ważny głos we współczesnej komparatystycznej dyskusji nad współczesnymi propozycjami periodyzacji literatur europejskich.

HORYZONTY NOWOCZESNOŚCI poświęcone są prezentacji studiów nad tymi nurtami w literaturze, teorii, filozofii i historii kultury, których specyfikę określają horyzonty nowoczesności. W monografiach oraz zbiorach prac polskich i tłumaczonych, składających się na kolejne tomy serii, problematyka nowoczesności stanowi punkt dojścia, obszar centralny bądź przedmiot krytycznych odniesień i przewartościowań - pozostając niezmiennie w kręgu zasadniczych badawczych zainteresowań.

Komitet redakcyjny
Michał Paweł Markowski, Ryszard Nycz (przewodniczący), Małgorzata Sugiera