„Bo jest” – słynna odpowiedź George’a Leigh Mallory’ego na pytanie, dlaczego chce zdobyć Mount Everest – eksponuje doświadczenie ontologiczne jako fundament alpinizmu. Wspinaczka wysokogórska nie jest więc prostym wyjściem ze świata kultury w świat natury, to raczej doświadczenie istnienia granic pomiędzy nimi. Alpinista porusza się właśnie po tej „grani”. Przedmiotem niniejszej książki jest próba dookreślenia kulturowego modelu transgresji w dyskursie alpinizmu: w jaki sposób fundamentalna ontologia doświadczenia liminalnego kształtuje model świata alpinistów oraz jakiego wzorca osobowości im dostarcza. Na materiał badawczy wykorzystany w książce składają się wypowiedzi alpinistów pozyskane w trakcie antropologicznych kwestionariuszowych badań terenowych oraz narracje zaczerpnięte z literatury alpinistycznej. Poprzez ich pryzmat lakoniczne „Bo jest” doświadczenia alpinistycznego przedstawia się w pełni swej złożoności jako kontekstualne zjawisko kulturowe.
SPIS TREŚCI
WPROWADZENIE: „Sondowanie granic”
1. „Bo jest”
2. Granice transgresji
3. Metoda archeologiczna
CZĘŚĆ PIERWSZA: Dyskursy
Rozdział I: „Różnobarwna tkanina”
Rozdział II: „Bogini Matka” i „Trzeci Biegun”
CZĘŚĆ DRUGA: Wzór
Rozdział I: „Szkoła pionowego awansu”
Rozdział II: „Polski syndrom”
CZĘŚĆ TRZECIA: Pionowy świat
Rozdział I: Tożsamość
1. Śląsk
2. Klub
3. Organizacja wyprawy
Rozdział II: Transgresja
1. Doświadczanie siebie
2. Doświadczanie innych
3. Doświadczanie kultury
Rozdział III: Świadomość
1. Opowiadanie siebie
2. „Tu czy tam?”
3. „Wyprawa nie kończy się nigdy”
ZAKOŃCZENIE: Grań kultury
Nota bibliograficzna
Bibliografia
Indeks nazwisk
