Seria KRYTYKA XX i XXI WIEKU. Tom 23
Książka, którą trzymają Państwo w rękach, to wyjątkowo kompetentne i przemyślane wprowadzenie w twórczość Juliana Kornhausera. Wybitny polski poeta trafił na znakomitego krytyka, któremu nie po raz pierwszy udaje się przekonać czytelników, że warto czytać wiersze, i że można robić to w sposób niebanalny. Jestem pewien, że interpretacje Adriana Glenia to świetny punkt wyjścia do rozmowy o miejscu Kornhausera, ale także rozmowy o miejscu poezji w naszym życiu i o drodze, jaką ta ostatnia nieustannie w nas przemierza.
Jacek Gutorow
Adrian Gleń – teoretyk literatury, krytyk literacki, adiunkt w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Opolskiego. W latach 1998–2001 redaktor naczelny pisma „Przez Czerń”, w latach 2009–2012 redaktor działu literackiego w piśmie „Strony”. Stypendysta FNP (za rok 2005), członek Akademii Młodych Uczonych PAN. Redaktor kilku tomów zbiorowych i autor 5 monografii; publikował m.in. w: „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”, „Ruchu Literackim”, „Przestrzeniach Teorii”, „Ruchu Filozoficznym”, „Sztuce i Filozofii”. Zredagował antologię tekstów krytycznych poświęconych pisarstwu Juliana Kornhausera, Było nie minęło (Opole 2011). Stały współpracownik „Toposu” i „Przeglądu Filozoficzno-Literackiego”. Mieszka pod Opolem z żoną i dwójką synów.
Spis treści
I. Rzeczy wstępne
Wykaz zastosowanych skrótów do dzieł Juliana Kornhausera
Introdukcja
Wprowadzenie. O językach autentyczności, zaangażowaniu
i miejscu w obrębie pokolenia Juliana Kornhausera
II. Języki Kornhausera
1. „Wiersz, który w rzecz chce się przemienić”.
Język i rzecz w dziele Kornhausera.
Kilka uwag na początek
2. Języki zaangażowania
3. Język ironii, buntu i negacji
4.1. W drodze do języka autentyczności
4.2. Język „intymnej obserwacji”
4.3. Język epifanijny
5. Przez tekst do istnienia… Referencja transtekstualna
6. Śmierć i świat.
Dwa obrazy autentyczności („języki malarskie”)
6.1. Niebo nad górami albo o autentyczności nie-możliwej
6.2. Zamieszkać w Murnau.
Lekcja (z) Kandinskiego
7. Języki empatii.
Etyka w dziele poetyckim Juliana Kornhausera
8. Języki nie-pamięci.
U-obecnianie przeszłości i zmaganie z utratą
8.1. Język przeciw przemijaniu. Dziecięce widzenie
rzeczy jako dyskretna konsolacja?
8.2. „Niezmienna zmienność”
8.2.1. Wobec rzeki, przeciw rzece
8.2.2. Nic i nić
8.2.3. Rzeka i obłok – imiona prze-mijania.
Elegie edmontońskie
8.2.4. „Zapach spokoju”.
Kornhausera Et in arcadia ego
III. Gdziekolwiek poza język?
Zamiast zakończenia
Nota edytorska
Bibliografia prac cytowanych
Indeks nazwisk
