Joost van den Vondel (1587-1679) to największy dramaturg holenderskiego Złotego Wieku, zwany "niderlandzkim Szekspirem". Autor 24 tragedii, poezji lirycznych, satyr, polemik, poematów dydaktycznych i eposu; tłumacz autorów starożytnych i Psałterza. Urodził sie w Kolonii w rodzinie zbiegłych z Antwerpii mennonitów, mieszkał w Amsterdamie, gdzie prowadził sklep pończoszniczy, pisał i przyjaźnił się z największymi w sobie interesujący obraz siedemnnastowiecznej Holandii, jej codzienność i paradoksy.