FRYDERYK PAPÉE - historyk, bibliotekarz, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Urodził się Złoczowie na Podolu 4 czerwca 1865 roku. W 1873 ukończył III Gimnazjum we Lwowie i w tymże roku rozpoczął w Uniwersytecie Lwowskim studia historyczne, które kontynuował do 1879 roku w Wiedniu. W 1878 roku uzyskał stopień doktora filozofii Uniwersytetu Wiedeńskiego na podstawie pracy Polityka polska w czasie upadku Jerzego z Podiebradu wobec kwestii następstwa w Czechach (1466-1471). W roku następnym złożył egzamin państwowy uprawniający go do objęcia stanowiska bibliotekarza i z zawodem tym związał sie przez następnych kilkadziesiąt lat. W latach 1883-1905 był pracownikiem Biblioteki Uniwersytetu Lwowskiego, przechodząc niemalże wszystkie stopnie w hierarchii bibliotecznej, kończąc na stanowisku zastępcy dyrektora, którym został w 1895 roku. Uczestniczył żywo w reorganizacji tej biblioteki był propagatorem i współrealizatorem projektu nowego gmachy, do którego przeniesiono bibliotekę. Fryderyk Papèe był przede wszystkim historykiem. Przez cały czas pobytu w Krakowie (1905-1940) wiele publikował, choć najpoważniejsze pozycje powstały po rezygnacji z pracy zawodowej.Tematykę dzieł, jak określił sam autor jako: "...napisanie dziejów Polski w latach 1480-1506". Ostatnią wieńcząca pracę książką jest Aleksander Jagiellończyk (1949), opublikowana po śmierci autora. Ze znawstwem i z talentem kreśli wydarzenia polityczne i zmiany ustrojowe zachodzące za czasów Aleksandra.