Tadeusz  Sobolewski  (ur.  1947  w   Warszawie),  krytyk  i  prozaik. Po  ukończeniu  w  1970  polonistyki  na  Uniwersytecie  Warszawskim krótko  pracował   w  Filmotece,  potem  –  od  początku  lat  70.  – w  tygodniku  „Film”   i  odtąd  jego  twórczość   krytyczna  jest  stale obecna  w  polskiej  kulturze  filmowej.  Od  lat  80.  związany z  miesięcznikiem „Kino”,  którego  był   redaktorem  naczelnym w  latach  1990-1994,  od  1994  w  „Gazecie  Wyborczej”;  ponadto współ pracował   między  innymi  z  „Kulturą”,  „Literaturą”,  „Odrą”, „Tygodnikiem  Powszechnym”,  z  telewizyjnym  magazynem  „Kocham Kino”   (za  co dostał   nagrodę   PISF).  Opublikował   książki:  Dziennik dziennikarza:  stare  grzechy  (1988),  Dziecko  Peerelu.  Esej  dziennik (2000),  Malowanie  na  Targowej  (2003),  Za  duży  blask.  O  kinie współczesnym  (2003),  Człowiek  Miron  (2012).