Jerzy Andrzejewski (1909-1983) – prozaik, krytyk, eseista, scenarzysta, jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku. Autor powieści (m. in. Ład serca, 1938; Popiół i diament, 1948; Idzie skacząc po górach, 1963; Apelacja, 1968; Miazga, 1979), opowieści (Ciemności kryją ziemię, 1957; Bramy raju, 1960), opowiadań (Drogi nieuniknione, 1936; Noc, 1945), dzienników (m. in. Z dnia na dzień, 1988)