literaturoznawca, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego (Wydziału Polonistyki oraz Wydziału Historii), prof. nadzwyczajny UKSW, kierownik Katedry Modernizmu Polskiego na Wydziale Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Autorka monografii Wielka Wojna i świadomość przełomu. Literatura polska lat 1914–1918 (Warszawa 2001); Figury kryzysu. Rzeźba w młodopolskiej powieści o artyście (Warszawa 2007) oraz kilkudziesięciu szkiców opublikowanych w monografiach zbiorowych oraz pismach. Prace te poświęcone są fenomenowi literatury tworzonej w szczególnej atmosferze I wojny światowej; różnym formom wyrażania kryzysu cywilizacyjnego przełomu XIX i XX wieku (w tym kryzysu wiary, kryzysu języka, kryzysu świadomości antropologicznej) i innych napięć kształtujących świadomość kulturową pierwszej połowy wieku XX; intersemiotycznym związkom literatury i sztuk plastycznych (malarstwa, rzeźby) oraz fotografii.