Książka omawia zagadnienie kolaboracji Żydów z władzami niemieckimi w Krakowie w latach 1939–1945 ze szczególnym rozróżnieniem na trzy kategorie współpracy: zinstytucjonalizowanej, indywidualnej i agenturalnej. Autorka analizuje te kwestie w odniesieniu do funkcjonowania takich instytucji jak Judenrat, Żydowska Służba Porządkowa i Jüdische Unterstützungsstelle für das Generalgouvernement oraz tzw. siatki Diamanta. Walorem książki jest przede wszystkim wnikliwa i krytyczna analiza źródeł archiwalnych. Omawiany problem na przestrzeni lat obrósł bowiem wieloma legendami wpisującymi się w retorykę antysemicką. W pracy wielokrotnie padają trudne pytania dotyczące moralności jednostki w dobie Holokaustu. Autorka nie pretenduje jednak do wyjaśnienia wszystkich wątków, zwracając uwagę na potrzebę interdyscyplinarności badań nad zjawiskiem kolaboracji.
Zagadnienie, którym zajmuje się Alicja Jarkowska-Natkaniec, wymaga nie tylko odwagi badawczej, ale też dojrzałości warsztatowej oraz erudycji, głównie ze względu na nie najlepszą jakość podstawy źródłowej, lecz również niebezpieczeństwo utrwalonych klisz ocennych, w tym klisz pamięci i postpamięci, wreszcie polityki, ideologii czy antysemityzmu, które czerpią wyraziście z wykrzyknienia „żydowski kolaborant”. Polski kolaborant jeszcze jakoś tam ujdzie, ale żydowski na pewno nie, bowiem to w istocie „ten obcy”, dodatkowo z łatką „żydokomuny”…
Z recenzji prof. dr. hab. Jacka Chrobaczyńskiego
Praca o kolaboracji Żydów z niemieckimi władzami w okupowanym Krakowie mogła powstać dopiero po odtajnieniu i opracowaniu przez krakowski oddział IPN spuścizny po komunistycznych służbach specjalnych. Podstawą ustaleń Alicji Jarkowskiej-Natkaniec są bowiem materiały śledcze i procesowe dotyczące kolaboracji polskich i żydowskich mieszkańców Krakowa oraz dochodzenia w sprawie niemieckich policjantów i urzędników w czasie okupacji działających w mieście. Tego typu materiały są bardzo trudne do analizy historycznej, szczególnie w sytuacji dużego dystansu czasowego, gdy żaden z przesłuchiwanych nie może swoich zeznań odwołać bądź uzupełnić. Pułapki czekające na badacza są zatem liczne. Jak z tego wybrnąć i czy autorka podołała temu zdaniu? Moim zdaniem tak, gdyż wybrała jedyną prawidłową metodę badawczą: brać za pewnik tylko te informacje, które znajdują potwierdzenie w kilku, całkowicie odrębnych źródłach. A że wynik będzie wówczas mniej imponujący, mniej będzie przestępców i ich dowiedzionych zbrodni – cóż, taka dola uczciwego historyka.
Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Żbikowskiego
PRZEDMOWA
INTRODUCTION
PODZIĘKOWANIA
WSTĘP
ROZDZIAŁ I
ŻYDZI W KRAKOWIE POD OKUPACJĄ NIEMIECKĄ W LATACH 1939–1945
1. Żydzi w Krakowie przed wojną i w pierwszych latach II wojny światowej (1939–1941)
2. Położenie społeczności żydowskiej w trzech okupacyjnych przestrzeniach miejskich Krakowa w latach 1942–1945
ROZDZIAŁ II
WSPÓŁPRACA ZINSTYTUCJONALIZOWANA
1. Judenrat w okupowanym Krakowie
2. Policja żydowska w okupowanym Krakowie
3. Działalność Żydowskiej Samopomocy Społecznej (1940–1942)
4. Jüdische Unterstützungsstelle für das Generalgouvernement (1942–1945)
ROZDZIAŁ III
WSPÓŁPRACA AGENTURALNA I INDYWIDUALNA. „SIATKA DIAMANTA”
1. Niemiecki wywiad cywilny w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem Krakowa (Służba Bezpieczeństwa i Gestapo)
2. Konfidenci aparatu bezpieczeństwa III Rzeszy
3. Referat Żydowski w Krakowie
4. Referat IV-N KdS Kraków
5. Żydowscy agenci krakowskiego Gestapo
6. Członkowie tzw. siatki Diamanta
ZAKOŃCZENIE
ANEKS
BIBLIOGRAFIA
WYKAZ SKRÓTÓW
SPIS FOTOGRAFII
INDEKS NAZWISK
SUMMARY
Alicja Jarkowska-Natkaniec
Dr Alicja Jarkowska – historyczka, judaistka; pracuje w Instytucie Historii UJ. Współredaktorka dwóch tomów Archiwum Ringelbluma. Konspiracyjnego archiwum getta Warszawy, autorka monografii Wymuszona współpraca czy zdrada? Wokół przypadków kolaboracji Żydów w okupowanym Krakowie (2018) oraz wielu artykułów naukowych. Laureatka pierwszej nagrody w konkursie im. prof. Tomasza Strzembosza za najlepszą książkę dotyczącą najnowszej historii Polski (2019), finalistka Nagrody Naukowej „Polityki” 2019. Stypendystka Claims Conference, Fondation pour la Mémoire de la Shoah i Narodowego Centrum Nauki. Odbyła staż naukowy w Yad Vashem. Kieruje kilkoma projektami badawczymi dotyczącymi historii krakowskich Żydów w Generalnym Gubernatorstwie, w tym donosicielstwa i agentury Gestapo, czy działalności przestępczej Żydów w latach 1918–1945; najnowszy projekt dotyczy krakowskiego getta. Członkini Komisji Historii i Kultury Żydów PAU, Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich oraz European Association for Jewish Studies.