Jan Śniadecki (1756-1830), Wielkopolanin. Uczony: matematyk, astronom i filozof, także pedagog, biograf i miłośnik polszczyzny; jedna z najwybitniejszych postaci życia umysłowego, a zarazem prawdziwy autorytet moralny początku XIX stulecia. Po ukończeniu Akademii Krakowskiej studiował za granicą, by po powrocie na macierzystą uczelnię wykładać matematykę i astronomię, a także współpracować z Hugonem Kołłątajem w dziele przekształcania akademii w Szkołę Główną Koronną. Następnie na wiele lat związał się z Imperatorskim Uniwersytetem Wileńskim. Jako profesor i wieloletni rektor tej uczelni skutecznie dbał o jej rozwój. Pisma poświęcone zagadnieniom literackim stanowią margines jego naukowej spuścizny, będąc zarazem frapującym świadectwem klasycystycznej świadomości estetyczno-literackiej ich autora.

Spis treści

O JĘZYKU POLSKIM
MALWINA. LIST STRYJA DO SYNOWICY PISANY Z WARSZAWY 31 STYCZNIA 1816 R. (NOWEGO STYLU) Z PRZESŁANIEM NOWEGO POD TYM TYTUŁEM ROMANSU
O LITERATURZE
O PISMACH KLASYCZNYCH I ROMANTYCZNYCH
FILOZOFIA UMYSŁU LUDZKIEGO, CZYLI ROZWAŻNY WYWÓD SIŁ I DZIAŁAŃ UMYSŁOWYCH (FRAGMENTY)