Książka dotyczy zagadnienia doświadczenia śmierci dziecka zapisanego w kulturze II poł. XIX i na początku XX wieku. Lektura świadectw tego przeżycia jest propozycją nowatorską, czerpiącą z inspiracji children studies, psychoanalizy oraz krytyki afektywnej. Autorka wprowadza do literatury polskiej, wywiedzioną z tradycji anglosaskiej, kategorię comfort book. W oparciu o bogatą literaturę rodzimą (m.in. Marii Konopnickiej, Aleksandra Świętochowskiego, Stefana Żeromskiego), poświadczającą doznanie straty, rekonstruuje mit konsolacyjny. Ukazuje on, jak w tych szczególnych okolicznościach postać zmarłego dziecka wprowadza w ruch dialektykę wiary i niewiary oraz reorganizuje pojęcie sensu, stając się podstawą dokonywanych przez artystów wyborów egzystencjalnych i literackich.
Podziękowania
Dziecko i śmierć. Prolegomena
do afektywnej filozofii dzieciństwa
Dziecko wobec afektywnej filozofii (nie)skończoności
Rozdział I
„Związanie” dziecka w dyskursie. W stronę nowej konceptualizacji dzieciństwa
Bycie-dziecka-w-śmierci a literackie infini
Bycie-dziecka-ku-śmierci
Bycie-dziecka-po-śmierci, czyli w stronę „nowej przygodności” dziecka
Rozdział II
Dasein AETERNUM. Dziecko w comfort books
Dziecko i nieskończoność
Łabędzi śpiew… dziecka
Prawo dziecka do śmierci, czyli baśniowe konsolacje
Rozdział III
Związanie z dzieckiem. Kilka refleksji
„Choroba na śmierć”. Maurycy Świętochowski w oczach ojca
„Niechże ja teraz przypomnę w żałobie…”. Syn Poetessy
O Adamie Żeromskim wspomnienie, czyli comfort book
Stefana Żeromskiego
Epilog
„Pociecho moja ty, książeczko – pociecho smutna…”
Konsolacje współczesne – rzut oka
Summary
Bibliografia
Indeks osobowy
