Książka Magdaleny i Radosława Ptaszyńskich doskonale pokazuje, jak skalpel propagandy i nagonki Marca 1968 r. przeciął życie szczecińskich Żydów. Jej wyjątkowość to ukazanie mechanizmów wielkiej historii z perspektywy indywidualnych losów. Rozmowy z emigrantami, trud pracy w archiwach i ciekawa narracja pozwoliły na stworzenie swego rodzaju pomnika. Powstał w ten sposób fragment listy strat polskiej medycyny. Dzięki tej książce „obecność nieobecnych” staje się bliska każdemu, kto zechce po taką lekturę sięgnąć.
 Róża Król, przewodnicząca Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Szczecinie

Tę książkę czyta się dobrze, liczne cytaty ze wspomnień, relacje, wreszcie koncentracja na bohaterach z krwi i kości powodują, że mamy do czynienia z wartką, wciągającą narracją. Są to losy, które mogłyby stać się kanwą dla pasjonującej opowieści fabularnej. Na takich składowych jak sielanka, napiętnowanie, wygnanie, życie na nowo, zbudowana została przecież nie jedna powieść i film.
Marcin Zaremba, Uniwersytet Warszawski

Docenić należy pomysłowość i konsekwencję Autorów w dociekaniu prawdy, co wbrew pozorom nie było sprawą łatwą, ponieważ temat wciąż wywołuje mnóstwo emocji. Autorzy opisują przeszłość i teraźniejszość szczecińskich medyków pochodzenia żydowskiego z godnym podziwu znawstwem i biegłością, nie zapominając przy tym o znaczeniu współczynnika humanistycznego.
Eryk Krasucki, Uniwersytet Szczeciński


Magdalena Ptaszyńska – lekarz Oddziału  Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Naczyniowej Samodzielnego Publicznego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Szczecinie; doktorantka Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego.

Radosław Ptaszyński – politolog, socjolog, historyk; profesor w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Szczecińskiego; sekretarz redakcji „Polish Biographical Studies”; nominowany do Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego (2019), Nagrody im. Oskara Haleckiego w konkursie „Książka Historyczna Roku” (2018, 2019), Nagrody im. Jana Długosza (2019). Laureat Zachodniopomorskiego Nobla.

Patronat: