PISMA WYBRANE STANISŁAWA CATA-MACKIEWICZA
"Moich szkiców średniowiecza nie należy uważać za pracę historyka, lecz tylko publicysty. Pisałem je, aby zakwestionować zadawnione poglądy i wezwać do kontroli pewnych pojęć, które takiej rewizji jak najbardziej wymagają. Inteligentniejszy czytelnik stwierdzi, że ciągle wygłaszam protesty przeciw pojęciom ustalonym i zamarzniętym. Czytelnik mniej inteligentny będzie mówił i pisał, że o takiej lub takiej sprawie nie mam pojęcia, bo przecież „wiadomo jest, że było inaczej”.
Stanisław Cat-Mackiewicz
Herezje i prawdy mimo upływu pół wieku od momentu powstania są nadal świetną lekturą, (…) godną polecenia, mimo swoich śmiałych, nieraz może zbyt śmiałych hipotez, ocierających się prawie o historię alternatywną (...). Niniejsza książka jest także bez wątpienia wyrazem fascynacji Mackiewicza dynastią jagiellońską, a jednocześnie wyrazem tęsknoty za światem, który odszedł wraz z wybuchem drugiej wojny światowej i bezpowrotnie pogrzebał ideę jagiellońską.
prof. Jerzy Sperka
Patroni medialni
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Hipnoza słów a mroki średniowiecza
Lilie
Nie zrealizowany ideał
Pesymizm i optymizm
Dramat wysokiego napięcia
Zmieniajmy światła
Dante
Joanna i Boccaccio
Awinion
Wielki strach
Joanna d’Arc
Największy publicysta polski
„Zanadto kocham swój naród, aby starać się o popularność”
Wielkie nieporozumienie
Żelazne igraszki
Nie było nas, był las
Uwagi o metodzie
Wielkości, gdzie twoje imię!
Błyskawiczne tempo
Wielkopolska, Litwa i Ruś Czerwona
Ugoda Ostrowska
Bitwa nad Worsklą
Długosz o Jadwidze
Feudalizm duchowieństwa
Unikanie walki na dwa fronty
Grunwald
Unia Horodelska
Jagiełło czy Witold
Jagiełło słuchając słowików umiera
Indeks nazwisk
Stanisław Cat-Mackiewicz
Stanisław Cat-Mackiewicz (1896-1966), publicysta, pisarz, polityk, z wykształcenia prawnik. W okresie I wojny światowej członek Zetu i POW, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Redaktor naczelny wileńskiego dziennika „Słowo” (1922-1939), działacz grupy wileńskich konserwatystów, poseł na sejm z ramienia BBWR (1928-1935). Monarchista, piłsudczyk, czołowy zwolennik porozumienia polsko-niemieckiego w latach 30. Więziony w Berezie Kartuskiej (1939). Po 17 września 1939 na emigracji. Członek Rady Narodowej na uchodźstwie (1940-1941), przeciwnik polityczny gen. Władysława Sikorskiego, redaktor pisma „Lwów i Wilno” (1946-1950), premier rządu emigracyjnego (1954-1955). Po powrocie do kraju (1956) zajął się przede wszystkim działalnością pisarską. Był autorem licznych, pełnych oryginalnych sądów i polemicznej werwy publikacji, głównie o tematyce politycznej, historyczno-politycznej i literackiej. Zmarł w Warszawie.
Pseudonim „Cat” zaczerpnął z opowiadania Rudyarda Kiplinga o kocie, który chodził własnymi ścieżkami.
