7. tom serii Historia i Polityka pod redakcją Jana Sadkiewicza
Co decyduje o polityce państw? Dlaczego wybierają taką, a nie inną drogę postępowania? Jaką rolę odgrywa położenie geograficzne, a jaką osobowości przywódców? Jaki wpływ na politykę zagraniczną państwa wywiera jego struktura wewnętrzna, doświadczenia historyczne, panujące przekonania, ideologia? W jaki sposób państwa mogą zostać przekonane do podporządkowania się wspólnej polityce mimo dzielących je różnic? Jak kształtuje się równowaga sił i co decyduje o naturze porządku międzynarodowego? Jak – last but not least – zapewnić trwały pokój i stabilność w systemie międzynarodowym?
Odpowiedzi na te i inne pytania poszukuje jeden z najwybitniejszych teoretyków i praktyków polityki XX wieku w książce, która – napisana u progu jego kariery – do dziś stanowi nieocenioną lekcję myślenia politycznego, taktyki dyplomatycznej i strategii państwowej.
Henry Alfred Kissinger (ur. 1923 w Niemczech), amerykański polityk, dyplomata i badacz stosunków międzynarodowych. Od 1938 w USA, od 1943 obywatel amerykański, w czasie drugiej wojny światowej i po jej zakończeniu służył w armii Stanów Zjednoczonych. W 1954 obronił doktorat na Uniwersytecie Harvarda, gdzie do 1969 pełnił funkcję wykładowcy. W latach1969–1975 doradca ds. bezpieczeństwa narodowego, a od 1973 do 1977 sekretarz stanu w administracjach prezydentów Richarda Nixona i Geralda Forda. Laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 1973 za wkład w negocjacje dotyczące zawieszenia broni w wojnie wietnamskiej. W 1977 otrzymał Prezydencki Medal Wolności, najwyższe amerykańskie odznaczenie cywilne. Konsultant, wykładowca, autor wielu książek i artykułów poświęconych polityce zagranicznej Stanów Zjednoczonych, stosunkom międzynarodowym oraz historii dyplomacji.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego
Jan Sadkiewicz, W laboratorium polityki
Podziękowania
I. Wprowadzenie
granice dyplomacji – elementy stabilnego porządku międzynarodowego – wyzwanie dla męża stanu
II. Polityk kontynentalny
osobowość Metternicha – jego spojrzenie na stosunki międzynarodowe – początki kariery dyplomatycznej – powołanie na stanowisko ministra spraw zagranicznych – natura „kolaboracji” – konsekwencje klęski Napoleona w Rosji
III. Polityk wyspiarski
osobowość Castlereagha – jego spojrzenie na stosunki międzynarodowe – Castlereagh a struktura wewnętrzna Wielkiej Brytanii – reakcja Castlereagha na Metternichowską ofertę mediacji – plan Pitta
IV. Metternich i definicja równowagi politycznej
Metternichowska polityka mediacji – jego definicja taktyki Austrii – memorandum Knesebecka – instrukcje Metternicha dla wysłanników do Londynu i kwatery głównej sprzymierzonych – negocjacje z Aleksandrem – Metternichowska koncepcja równowagi politycznej – instrukcja Schwarzenberga – przyczyna wojny i natura pokoju
V. Formowanie koalicji
Metternich i struktura wewnętrzna Austrii – relacje między porządkiem prawowitym a rewolucyjnym – program polityki mocarstwa zachowawczego – początek austriackiej mediacji – funkcja negocjacji w porządku prawowitym i w porządku rewolucyjnym – rozmowa w Dreźnie – kongres w Pradze – natura dyplomacji Metternicha
VI. Testowanie przymierza
wyspiarska koncepcja koalicji – nieufność Castlereagha wobec Metternicha – kwestia polska – Castlereaghowski plan traktatu o przymierzu powszechnym – problemy wojen koalicyjnych – propozycje frankfurckie – Castlereagha rusza na kontynent
VII. Kryzys koalicji
pogląd Castlereagha na przymierze – funkcja celów wojennych – „prawowitość” koalicji – zrozumienie między Castlereaghiem i Metternichem – narada w Langres – kongres w Chatillon (pierwsza faza) – narada w Troyes – określenie celów wojennych
VIII. Traktat w Chaumont i natura pokoju
kongres w Chatillon (faza druga) – nemezis rządów charyzmatycznych – traktat w Chaumont – restauracja Burbonow – dwa rodzaje porozumień pokojowych – traktat paryski
IX. Kongres wiedeński
elementy stabilnego porozumienia – bezpieczeństwo i prawowitość – skład dyplomatyczny w Wiedniu – kwestie proceduralne – negocjacje w sprawie polskiej – negocjacje w sprawie Saksonii – trudności wewnętrzne Castlereagha – Talleyrand dołącza do Wielkiej Czwórki – tajne przymierze z 11 stycznia – ostateczne porozumienie – budowa prawowitego porządku
X. Święte Przymierze i natura bezpieczeństwa
ucieczka Napoleona i jedność Europy – legitymizacja wojny – problemy bezpieczeństwa zbiorowego – drugi traktat paryski – Czwórprzymierze i Święte Przymierze – mąż stanu i prorok – pierwsza faza
XI. Metternich i dylemat konserwatysty
konserwatyzm i rewolucja – pojęcia obowiązku i lojalności – konserwatyzm racjonalistyczny i historyczny – myśl Metternicha o naturze konstytucji – myśl Metternicha o naturze rewolucji – dylemat konserwatysty – austriacka struktura wewnętrzna – polityka a administrowanie
XII. Kongres w Akwizgranie i organizacja pokoju
dyplomacja w prawowitym porządku – składniki nowego porządku międzynarodowego – podstawy współpracy austriacko-brytyjskiej – zmagania społeczne i polityczne – instrukcje na kongres w Akwizgranie – problematyka kongresu w Akwizgranie – zakończenie kongresu
XIII. Dekrety karlsbadzkie i zdominowanie Europy Środkowej
stosunek Austrii do Europy Środkowej – organizacja Niemiec – zawiedzione nadzieje na zjednoczenie – zamordowanie Kotzebuego – konferencje w Cieplicach i Karlsbadzie – reakcja mocarstw – krańcowy przypadek współpracy austriacko-brytyjskiej
XIV. Kongres w Opawie i organizacja Europy
struktura „systemu Metternicha” – brytyjska koncepcja rewolucji – rewolucja w Neapolu – dylemat Metternicha – egzegeza Świętego Przymierza – kongres w Opawie – reakcja Castlereagha – sukces Metternicha
XV. Kongres w Lublanie i rząd Europy
taktyka dyplomatyczna Metternicha – kongres w Lublanie – pierwsza faza – Castlereagh i przymierze – rewolucja piemoncka – przeformułowanie polityki Metternicha – jałowość dyplomacji – jedność Europy
XVI. Wojna o niepodległość Grecji
powstanie greckie (pierwsza faza) – mąż stanu i prorok – powstanie greckie (druga faza) – reinterpretacja Świętego Przymierza – Castlereagh ponownie przystępuje do przymierza – rozmowa hanowerska – apel Metternicha do Aleksandra – negocjacje Tatiszczew-Metternich – zaproszenie i memorandum – uświadomienie sobie niezgodności polityki wyspiarskiej i kontynentalnej
XVII. Natura działań męża stanu
koniec systemu konferencyjnego – lekcje polityki Castlereagha i Metternicha – być mężem stanu
Bibliografia
Indeks nazwisk
Indeks nazw geograficznych
check_circle
check_circle