Od wieków postać Hypatii z Aleksandrii - neoplatońskiej filozofki i matematyczki, naznaczoną dramatycznością jej śmierci, którą poniosła z rąk motłochu aleksandryjskiego w 415 roku po Chr., oplata literacka legenda. Jako symbol cywilizacji, która bezpowrotnie przeminęła pod naporem chrześcijaństwa, jako poganka - męczennica, niewinna ofiara ostatniej walki o ocalenie doskonałego świata greckiej harmonii i głębi, nieskrępowanej myśli i naturalnego rozumu przed dogmatami nowej religii, zawsze piękna i młoda, funkcjonowała Hypatia od czasów Oświecenia, od Woltera i historyka E. Gibbona do współczesnego feminizmu. Maria Dzielska ukazuje nam w swojej książce różne wersje tej legendy zbudowanej na ideologicznych tendencjach, modach i upodobaniach jej autorów, po to, by uwydatnić kontrast między obrazem ukształtowanym przez legendę a historycznym pierwowzorem.
Wykaz skrótów
Wprowadzenie
Rozdział I. Hypatia w literackiej legendzie
Tradycja nowożytna
U źródeł tradycji literackiej
Rozdział II. Hypatia i jej krąg intelektualny
Uczniowie
Drogi poznania
Rozdział III. Życie i śmierć
Córka Teona w środowisku aleksandryjskim
Okoliczności śmierci
Wnioski końcowe
Przypisy
Bibliografia (od 1860)
Summary
Indeks nazwisk
