Artykuły zawarte w kolejnym, V tomie Serii Jaspersowskiej ogniskuje zasadniczy temat książki, jakim jest problem rozumu i jego granic, rozpatrywany na tle myśli Karla Jaspersa. Jak pokazują autorzy w swych opracowaniach, temat ten poruszał już starożytnych, co widać na przykładzie drogi życiowej samego Sokratesa i określenia „słupy Heraklesa”, a  poczynając od tych myślicieli był  obecny przez całą tradycję filozoficzną, poprzez Kanta po Maritaina i Bultmanna.  Poznajemy stanowisko niemieckiego filozofa wobec rozumu, a w jego kontekście także poglądy innych wybitnych myślicieli współczesnych, dotyczące  związku wiary i rozumu, mitu i symbolu, jako różnych dróg dochodzenia do prawdy najwyższej i ich wzajemnych relacji. Autorzy rozpatrują znaczenie poznania obiektywnego i intersubiektywnego w komunikacji międzyludzkiej, rolę paradoksu i sprzeczności w myśleniu filozoficznym. W dyskusji z omawianymi przez siebie filozofami zadają pytania o możliwość spotkania i współistnienia rozumu i tego, co pozarozumowe na drodze człowieka do prawdy.