W powieściowych fabułach mówiące postaci tworzą wydarzenia słowne. Opowiadanie tych wydarzeń, opowiadanie o mówieniu wymaga użycia specyficznych środków językowych. Są to różne odmiany mowy przytaczanej. Autorka książki przedstawia je w sposób nowatorski. Sekwencję mowy przytaczanej w modelowym ujęciu sprowadza do zestawienia dwu segmentów: cytatu i obudowujących go didaskaliów narracyjnych. Te dwa podstawowe segmenty mogą przybierać różne formy i układać się w rozmaite, bardzo rozbudowane całości. O tym mówi obszerna, teoretyczna część książki. Jej część druga przynosi wnikliwą analizę formalnego zróżnicowania sekwencji mowy przytaczanej i funkcji, jakie one pełnią w ramach narracyjnych strategii stosowanych przez Marguerite Duras w dwu jej powieściach Un Barrage contre le Pacifique (Tama nad Pacyfikiem) i L’Amant (Kochanek).

 SPIS TREŚCI

WSTĘP

Część pierwsza

WPROWADZENIE TEORETYCZNE

ROZDZIAŁ 1 . Stan badań

ROZDZIAŁ 2 . Opowiadanie o mówieniu

2 .1 . Morfologia didaskaliów narracyjnych

2 .2 . Morfologia cytatów

2 .3 . Składnia narracyjna 

2 .4 . Funkcje didaskaliów w opowiadaniu o mówieniu

Część druga

OPOWIADANIE O MÓWIENIU

W UN BARRAGE CONTRE LE PACIFIQUE I L’AMANT

ROZDZIAŁ 3 . Poza słowami – tematyka didaskaliów narracyjnych

3 .1 . Didaskalia atrybucyjne

3 .2 . Didaskalia parawerbalne

3 .3 . Między prozodią i mimiką – śmiech i płacz

3 .4 . Didaskalia kinezyczne 

3 .5 . Didaskalia intraspektywne

3 .6 . Didaskalia sytuacyjne 

3 .7 . Didaskalia metatekstowe

3 .8 . Podsumowanie

ROZDZIAŁ 4 . Mowa narratora wobec mowy postaci – techniki

montażu cytatów i didaskaliów

4 .1 . Forma cytatu 

4 .2 . Łączenie cytatów i didaskaliów

4 .3 . Przytoczeniowa mozaika

4 .4 . Podsumowanie

ROZDZIAŁ 5 . Funkcje didaskaliów w opowiadaniu o mówieniu

5 .1 . Funkcje fabularne

5 .2 . Funkcje kompozycyjne

5 .3 . Uczytelnianie

5 .4 . Podsumowanie

ZAKOŃCZENIE

ZESTAWIENIE SKRÓTÓW

Źródła przykładów

Opracowania

INDEKS NAZWISK

RÉSUMÉ