MODERNIZM W POLSCE. Tom 30
Opowieści „skolonizowanego/kolonizatora”. W kręgu studiów postzależnościowych nad literaturą polską XX i XXI wieku prezentują antropologizujące podejście do literatury. Tradycyjne instrumentarium historyczno-socjologiczne – niewystarczające przy próbach uchwycenia doświadczeń zrodzonych na styku sytuacji zniewolenia i emancypacji, dominacji i podporządkowania – zostało tu wzbogacone o kategorie wypracowane przez współczesną myśl humanistyczną z kręgu postcolonial studies i przystosowane do potrzeb polskiego obszaru. Autorka proponuje, by tak ukierunkowane badania nad literaturą polską określać mianem postzależnościowych (post-zaborowych, post-okupacyjnych, post-PRL-owskich, a nie post-kolonialnych). To rekonesans, dzięki któremu można z innej perspektywy spojrzeć na zabory i literacki dyskurs postzaborowy, okupację z jej skutkami i zachowane w literaturze dyskursy wytworzone zarówno przez nią, jak i czasy PRL-u, a także dzisiejszą suwerenność wraz z jej dyskursem postzależnościowym.
SPIS TREŚCI
WPROWADZENIE
I. DWA ROMANSE. MIĘDZY POTRZEBAMI PŁCI A POWINNOŚCIĄ PATRIOTYCZNĄ CZASU ZABORÓW I… CZŁOWIEKA POST-ZABOROWEGO ROMANS Z WŁADZĄ
1. Romans pierwszy, który przekonuje, że biały heteroseksualny Europejczyk może być jeszcze atrakcyjnym przedmiotem badawczym
2. Romans drugi – między obywatelem a instytucjami władzy, czyli czego można się nauczyć od opresora
II. DYSKURS KRESOWY W NIEFIKCJONALNYCH ZAPISACH MIĘDZYWOJENNYCH ORAZ POWOJENNYCH
1. Kresowa przestrzeń i jej niepolscy mieszkańcy
2. Casus pastucha Radiona, czyli o mowie „tubylców” oraz języku dyskursu na ich temat
3. Ziemia bezpowrotnie utracona
4. Miejsce Kresów/pogranicza w „rodzinnej”/„mojej” Europie
III. POCZĄTEK. RZECZYWISTOŚĆ POLSKA W PROZIE LAT CZTERDZIESTYCH XX WIEKU
1. Zmiana
2. Koniec i początek. Exemplum
3. (Nie)obecność
4. Narracja alternatywna
5. Przykład i wyjątek
6. Produkowanie sekretu?
IV. PALIMPSESTY. PRZYKŁAD POWIEŚCI
TADEUSZA KONWICKIEGO
1. Specyfika dyskursów: kontr- i postzależnościowego
2. Zacznijmy od Rojstów i Władzy... Tadeusza Konwickiego spotkania z Imperium
3. Przykład kontr-dyskursu
4. Przykład dyskursu postzależnościowego
V. „ZDRAJCA”, „KONFIDENT”, „PATRIOTA”, „PORZĄDNY CZŁOWIEK” W DYSKURSACH UZALEŻNIANIA/UZALEŻNIENIA I POSTZALEŻNOŚCI
1. Antynomia między decyzją historycznie trafną a decyzją zgodną z moralną powinnością
2. „Jak się porządnie wczytać, to notatki zawsze są służbowe, ja notowałem tylko w dobrej wspólnej sprawie”
VI. GŁOSY BYŁYCH SUBALTERNÓW. O POSTZALEŻNOŚCIOWYCH ASPEKTACH POLSKIEJ
PROZY WSPÓŁCZESNEJ
1. „Sami Ruscy może nie istnieją nawet…”
2. „Fabryki padły po transformacji, zostały tylko bloki upchane ludźmi…”
3. „Skojarzenie anomalii z zagrożeniem jest jedną z metod zapobiegania różnicom poglądów”
4. Dialogi subalternów
CO O TYM MYŚLĄ INNI? GLOSA
BIBLIOGRAFIA
INDEKS RZECZOWY
INDEKS NAZWISK
NOTA BIBLIOGRAFICZNA
SUMMARY
check_circle
check_circle