STUDIA LATYNOAMERYKAŃSKIE UNIWERSYTETU JAGIELLOŃSKIEGO. Nr 12

Celem niniejszej książki jest próba ukazania, w jaki sposób odkrywana i rekonstruowana, przedhiszpańska przeszłość Peru stała się podstawą kształtowania tożsamości narodowej mieszkańców Peru w ciągu XIX wieku oraz jednym z najważniejszych elementów w procesie restauracji narodu peruwiańskiego w pierwszej połowie wieku XX. Autorka omawia najważniejsze zjawiska życia politycznego i kulturalnego Peru od początków uzyskania niepodległości (trudny przebieg formowania się narodu peruwiańskiego oraz niezwykle dynamiczny rozwój nowej na kontynencie amerykańskim dyscypliny naukowej – archeologii, której towarzyszył rozwój muzealnictwa i ustawodawstwa na rzecz ochrony dziedzictwa historycznego), jak również zjawiska, które nierozerwalnie wiązały się z tymi procesami w pierwszych dekadach XX wieku (kreowanie tradycji narodowej i konstruowanie wyobrażeń na temat przeszłości narodu peruwiańskiego, kształtowanie kanonu sztuki narodowej Peru czy modernizacja kraju w oparciu o jego oryginalną, rdzennie amerykańską tradycję). Co zyskano dzięki prekolumbijskiemu image narodu peruwiańskiego? „Złotą epokę”, mitycznych przodków, argument „długiego trwania” i podstawy jedności narodu – wszystkie te elementy, które pojawiają się w niemal każdej definicji nowocześnie rozumianego narodu i wydają się być niezbędnymi dla jego trwania.

SPIS TREŚCI

WSTĘP

Rozdział I. NACJONALIZM I ARCHEOLOGIA – TEORIA

I PRAKTYKA

1. Nacjonalizm, tożsamość narodowa, tradycja narodowa –

teorie, historia, kontrowersje

1.1. Nacjonalizm

1.2. Tożsamość i tradycja narodowa

2. W poszukiwaniu „złotej epoki”: związki archeologii

i nacjonalizmu

2.1. Archeologia jako instrument poznania

2.2. Archeologia jako instrument polityki

Rozdział II. WSZYSCY JESTEŚMY PERUWIAŃCZYKAMI?

KSZTAŁTOWANIE TOŻSAMOŚCI NARODOWEJ W PERU

1. Od nacjonalizmu inkaskiego po ideę indigenismo

moderno

1.1. XVIII wiek: renesans inkaski i oświecenie peruwiańskie

1.2. XIX wiek: tożsamość młodej Republiki

1.3. Koniec XIX wieku: rekonstrukcja narodu

peruwiańskiego

2. Ideologia narodowa Peru pierwszej połowy XX wieku

2.1. „Pokolenie 1900”

2.2. Peruwiańskie indigenismo moderno

2.3. La Patria Nueva: czas peruwiańskiego populizmu

2.4. Lewica peruwiańska 1. połowy XX wieku

2.5. Schyłek indigenizmu – druga fala populizmu

Rozdział III. ARCHEOLOGIA PERU. HISTORIA I EWOLUCJA

DYSCYPLINY

1. Archeologia amerykańska

2. Podróżnicy, antykwariusze i „starożytności amerykańskie”

2.1. Od mitów do faktów – naukowe poznawanie Ameryki

2.2. Prekursorzy archeologii peruwiańskiej

3. Archeologia Peru w pierwszej połowie XX wieku

3.1. Max Friedrich Uhle: ojciec archeologii Pacyfiku

3.2. Julio Cesár Tello: peruwiańska szkoła archeologii

3.3. Kontynuatorzy

3.4. Projekty i badania północnoamerykańskie

4. Spór o pochodzenie cywilizacji andyjskiej: gdzie szukać

początków narodu peruwiańskiego?

4.1. Teoria allochtoniczna Maxa F. Uhle

4.2. Teoria autochtoniczna Julio C. Tello

Rozdział IV. PERU PREKOLUMBIJSKIE I IDEOLOGIA

NARODOWA – WYOBRAŻENIA, MITY, RZECZYWISTOŚĆ

1. Archeologia i naród – prekolumbijskie dziedzictwo Peru

1.1. Ochrona dziedzictwa archeologicznego Peru

1.2. „Sanktuarium ojczyzny”: muzeum – naród –

La Peruanidad

2. Utopia andyjska i komunizm inkaski

2.1. „Złota epoka Inków”

2.2. Nacjonalizm indigenistyczny Julio Tello i incaísmo

Luisa Valcarcela

2.3. „Złota epoka komunizmu” – Inkarrio według José Mariátegui

3. Prekolumbijski image Peru: archeologia i sztuka narodowa

3.1. Amerykańska awangarda

3.2. Peruwiańskie nacionalismo pictórico

Rozdział V. RESTAURACJA STARYCH I KSZTAŁTOWANIE NOWYCH

TRADYCJI NARODOWYCH: CUSCO JAKO SYMBOL INCAÍSMO

1.1 Indigenizm i inkaskie oblicze miasta

2.2. Tradycja stara – tradycja wynaleziona: święto Inti Raymi

ZAKOŃCZENIE

BIBLIOGRAFIA

RESUMEN

INDEKS NAZWISK