Książka ta, utrzymana zarówno w dyskursie eseistycznym, jak i w konwencji osobistego wspomnienia, mówi o polskim upadku: destrukcji idei solidarnościowej, zaniku politycznego centrum, zdradzie etosu, porzuceniu własnej tożsamości. Celem ataku są – po raz kolejny w pisarstwie Andrzeja Romanowskiego – projekt „IV Rzeczpospolitej”, działania PiS, „polityka historyczna”, Instytut Pamięci Narodowej… Autor dokonuje też rozrachunku ze swym dawnym środowiskiem: z „Tygodnikiem Powszechnym” i – szerzej – z ruchem ZNAK. Wskazując na jego słabości, w tym brak krytycyzmu wobec „Solidarności” i polskiego papieża, akcentuje zarazem jego decydującą rolę  w ponownym wybiciu się Polaków na niepodległość.

SPIS TREŚCI

Marcin Król, Historyk potrafi

Zdrada centrum

KRAKÓW, WILNO, ZNAK

Byłem człowiekiem Jerzego Turowicza

Zbliżenia z Wilnem

Zaszczuć osobnika

Litwo, mądrości moja

Mądrość zwyciężonych, umiar zwycięzców

Świat według Stommy

Długi marsz Mazowieckiego

„SOLIDARNOŚĆ”, CZYLI KŁAMSTWO

Burzliwa dojrzałość Trzeciej Rzeczypospolitej

Majsterkowicze naszej pamięci

Odbezpieczony granat

Instytut Polowania Narodowego

Nie lubię 11 listopada

Papież z brązu

PiS odzyskało Wawel

Z wolnością źle, z godnością dramat

Z pamięcią katastrofa

PŁACZ ZA BUSOLĄ

Wilnianka

Senator

Człowiek Boży

Sprawa księdza Mieczysława Malińskiego

O nie-patriotycznym „Tygodniku”

Wielkość i upadek „Tygodnika Powszechnego”

Wierność

Wykorzystane opracowania (wybór)

Nota bibliograficzna

Indeks nazwisk