PISMA WYBRANE STANISŁAWA CATA-MACKIEWICZA
"Chciałbym powiedzieć czytelnikowi, co następuje: Przyjacielu, jeśli nie lubisz innych poglądów historycznych niż te, do których się przyzwyczaiłeś, proszę Cię, nie czytaj moich książek!"
Stanisław Cat-Mackiewicz
"Europa in flagranti nie jest usystematyzowanym i poukładanym wykładem historycznym. Ma bardziej kształt albumu fotograficznego, w którym poszczególne zdjęcia niekoniecznie się ze sobą wiążą, a opowiadanie tego, co na zdjęciach powierzono wybitnemu erudycie."
dr Janusz Mierzwa
Patroni medialni
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Boerowie
Anatol France
Bokserzy
Wielkie zagadnienia filozofii historii
Anglia, Niemcy i osoby dramatu
Kraków
Dekadencja
Edward VII
Wyspiański
Prowokacja
Walka z Kościołem we Francji
Wojna rosyjsko-japońska
Rozważania nieśmiałe
Manifest 17 października
Galicja w 1906 roku
Polacy w pierwszej Dumie
Klawisze od fortepianu zamiast zębów
„Tygrys”
Pierwsze urzędowanie Clemenceau
Kryzys bałkański
Powieść Arystydesa Brianda
Nastroje
Dwie epoki
Agadir
Wywłaszczenie
Długosz, Pasek, Sienkiewicz
Kontusze i sukmany, zbrodnia, „Zet”
Młodość Churchilla
Śmierć Tołstoja
Wojny z Turcją
Sazonow
Pani zabija pana
Sarajewo
Zamysł angielski
Janusz Mierzwa, Piękna epoka Stanisława Cata-Mackiewicza
Indeks nazwisk
Stanisław Cat-Mackiewicz
Stanisław Cat-Mackiewicz (1896-1966), publicysta, pisarz, polityk, z wykształcenia prawnik. W okresie I wojny światowej członek Zetu i POW, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Redaktor naczelny wileńskiego dziennika „Słowo” (1922-1939), działacz grupy wileńskich konserwatystów, poseł na sejm z ramienia BBWR (1928-1935). Monarchista, piłsudczyk, czołowy zwolennik porozumienia polsko-niemieckiego w latach 30. Więziony w Berezie Kartuskiej (1939). Po 17 września 1939 na emigracji. Członek Rady Narodowej na uchodźstwie (1940-1941), przeciwnik polityczny gen. Władysława Sikorskiego, redaktor pisma „Lwów i Wilno” (1946-1950), premier rządu emigracyjnego (1954-1955). Po powrocie do kraju (1956) zajął się przede wszystkim działalnością pisarską. Był autorem licznych, pełnych oryginalnych sądów i polemicznej werwy publikacji, głównie o tematyce politycznej, historyczno-politycznej i literackiej. Zmarł w Warszawie.
Pseudonim „Cat” zaczerpnął z opowiadania Rudyarda Kiplinga o kocie, który chodził własnymi ścieżkami.
