"Profesor Jacek Dąbała ma absolutnie unikatową umiejętność pisania w sposób mądry i ciekawy. (...) Ta książka jest bezcenna dla tych, którzy mediami zajmują się naukowo i dla tych, dla których praca w nich jest codziennością". (Piotr Kraśko, TVP)
"Gorąco polecam dziennikarzom i wszystkim, którzy chcą być świadomymi odbiorcami mediów". (Jarosław Gugała, Telewizja Polsat)
”(...) autor, znawca nie tylko teoretycznej strony procesu komunikowania, ale także telewizyjny praktyk, (...) wskazuje drogę do stałego podwyższania jakości tekstów, audycji i programów". (prof. Janusz Adamowski, UW)
"(...) jasny i przystępny wywód w skomplikowanym temacie wzbogaca naszą analizę mediów i winien stanowić lekturę dla studentów i dziennikarzy, jak i badaczy oraz szerszego kręgu czytelników zainteresowanych mediami i warsztatem dziennikarza". (prof. Tomasz Goban-Klas, UJ)
Jacek Dąbała jest specjalistą ds. mediów, komunikowania i literatury, profesorem zwyczajnym na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie kieruje Katedrą Warsztatu Medialnego i Aksjologii w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej, oraz na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie, gdzie kieruje Samodzielną Pracownią Komunikowania w Medycynie; jest też pisarzem, scenarzystą i byłym dziennikarzem radiowo-telewizyjnym, stałym komentatorem w mediach. Opublikował m.in. Horyzonty komunikacji medialnej (2006), Tajemnica i suspens w sztuce pisania. W kręgu retoryki dziennikarskiej i dramaturgii medialnej (2010), Warsztatowo-aksjologiczne mechanizmy tworzenia telewizji (2011), Mystery and Suspense in Creative Writing (2012).
Spis treści
Od autora
AKSJOLOGIA I PERSPEKTYWY MEDIÓW
Pozorowanie wartości w mediach
Egocentryzm jako antywartość i złudzenie kompetencji
Genologiczne, technokulturowe i hipermedialne podłoże zjawiska
Uwarunkowania pozorowania wartości w profesjonalnych mediach
Aksjologiczne konsekwencje komunikacji wizualnej a telegeniczność
Wybrane defi nicje i sposoby rozumienia komunikacji wizualnej
Ambiwalencje wokół telegeniczności
Społeczna akceptacja antywartości
Wstępne kryteria wartościowania i oceny prezenterów telewizyjnych
Futurystyczne perspektywy mediów audiowizualnych
Ku audiowizualności i komunikowaniu
Interfejsyzacja
Między prywatnością a korporacyjnością przekazu
Realna obecność w cybernetycznym świecie?
Idealny człowiek bez praw?
WARSZTAT DZIENNIKARSKI
Literatura wobec pragmatyki warsztatu dziennikarskiego
Odmienne cele i wspólne źródło
Preferencje i kryteria w doborze lektur
Bez rezygnacji z myślenia artystycznego
Semantyczne i warsztatowe konsekwencje obecności teologii w telewizji
Locus theologicus a rodzaje stacji telewizyjnych
Wyznaczniki warsztatowe a gatunki
Popularyzacja treści religijnych
Brak kompetencji w komunikacji wizualnej
Potrzeba afirmowania kreacji artystycznej
Perspektywa badawcza i dziennikarska
Podstawowe wyznaczniki braku profesjonalizmu w dziennikarstwie
Relacje towarzyskie
Ograniczone lub złe wzory
Szybkie, intensywne i stresujące tempo pracy
Lekceważenie profesjonalnej i konstruktywnej krytyki
Strach przed prawdą o własnych uwarunkowaniach zawodowych
Wąski zakres lektur
Podporządkowanie profesjonalizmu właścicielom i zarządom mediów
Negatywna korelacja sprytu, inteligencji i intelektu
Ogólnikowość ocen z pomijaniem procesu wartościowania
METODY BADAWCZE
W kręgu fenomenologicznej metody badania mediów
Ważniejsze przyczyny metodologicznych nieporozumień
w medioznawstwie
Obecność fenomenologii
Sygnalizowanie sensu komplementarności metod
Preferencje w klasycznych ujęciach fenomenologicznych
Wokół telegeniczności widzianej fenomenologicznie
Strukturalizm a tworzenie serwisów informacyjnych w Internecie
Testowanie granic funkcjonalności
Nazywanie rzeczywistości – ekspresja – indeksalność
Struktury nieświadome
TOŻSAMOŚĆ DZIENNIKARSKA
Ezopowa tożsamość dziennikarstwa
Prasumienie i zdrowy rozsądek
Przestrzeń niewypowiedzenia
Tożsamość dziennikarska w międzykulturowym kontekście medialnym
Tożsamość osobowości
Tożsamość redakcyjno-firmowa
Tożsamość akomodująco-cyfrowa
Tożsamość trendów warsztatowych
Bibliografia
O autorze
Indeks nazwisk
Indeks rzeczowy
