W baśniach Andersena widać, że świat ma naturę symbolu i że symbol ten odbija coś, co sięga głębin nieświadomości. Tak mniej więcej brzmi teza rozprawy naukowej Agnieszki Miernik, opartej na metodologii krytyki archetypowo-mitograficznej – Junga, Eliadego, Bachelarda. Autorka rozprawy w swoich porządkach badawczych wiąże twórczość bajkopisarza Andersena z ideami naukowymi twórcy psychologii głębi Junga. W prezentacjach utworów Andersena ujawnia się też siła wyrażania przeżyć obecna w baśniach, ich zakorzenienie w nieświadomości - skąd wyłaniają się symboliczne obrazy. I tu kształtuje się interpretacyjna przestrzeń o zakorzenieniu archetypowym. Głęboko prowadzone analizy i interpretacje Cienia, Wielkiej Matki, Animy i  Animusa, Jaźni świadczą o dojrzałości naukowej badaczki i jej kompetencjach literaturoznawczych (cechy te objawiają się w dobrze dobranych kontekstach interpretacyjnych: Gennepa, Tybetańskiej Księgi Umarłych, Życia po życiu, starożytnych filozofów i innych).

Prof. dr hab. Alicja Baluch

Spis treści

Wstę

Symbol archetypowy

Baśń i archetypy

I. Dziecko – archetyp jednoczący

Rzeczy pierwsze

Dziecko romantyczne

Complexio oppositorum

II. Archetyp Cienia

Zwielokrotniona osobowość

Unde malum?

Zło uosobione

Teatr Cienia

Cień zasymilowany

Cień śmierci

Pan i Pani Śmierć. Figuratywne obrazowanie śmierci

Orfejska wyprawa do królestwa cieni

Śmierć jako obrzęd przejścia

Rites de séparation

Rites de marge

Dary

Przewodnicy po zaświatach

Rites agrégation

Dusze wędrujące

III. Archetyp Animy i Animusa

Projekcja

Anima

Król, królowa, kwiat i ogień

IV. Archetyp Matki

Straszna Matka

Dobra Matka

Mater Natura

Jaskinia, świątynia, naczynie, młyn

V. Archetyp Mędrca

Przewodnik po świecie baśni

Aniołowie i duchy zmarłych pragną pomóc

Gdy prowadzą zwierzęta

Środek magiczny

VI. Archetyp Jaźni

Mandala

Gdyby bowiem Bóg stał się w nim światem

Bóg sprawiedliwy

Bóg, artysta, natura

Archetyp Zbawiciela

Zakończenie

Bibliografia

Indeks nazwisk