MODERNIZM W POLSCE
Joanna Grądziel-Wójcik podjęła się zgłębienia problematyki, która wpisuje się w aktualizowany ostatnio intensywnie, lecz często dość jednostronnie, nurt badań nad somatycznością i psychosomatycznością nowoczesnego podmiotu. […] Kluczem do pomysłowych analiz i oryginalnych interpretacji autorki okazuje się pojęcie formy – jej percepcja zarówno zmysłowa, jak i ściśle artystyczna. Grądziel-Wójcik bada i z powodzeniem wynajduje niejawne i nierzadko zaskakujące paralele między porządkami – somatycznym i semiotycznym. „Zmysł formy”, pojęcie użyte przez Miłosza w Nieobjętej ziemi, okazuje się ważnym elementem poetyckiej kompetencji nowoczesnego twórcy, którego wybory estetyczne zdeterminowane bywają, częściej niż dotąd myśleliśmy, właściwościami i konceptualizacjami sensualnego doświadczenia. […]
Najnowszą książkę Joanny Grądziel-Wójcik cechuje udane i dające do myślenia połączenie nowych perspektyw badawczych z niekwestionowaną kompetencją filologiczną. Wyczulenie na semantyczno-figuralne układy konstytuujące teksty poetyckie decyduje o zniuansowanej i niedoktrynalnej lekturze. Dzięki temu składające się na książkę rozprawy nie nużą schematyczną ilustracyjnością dowodzonych tez, lecz przeciwnie – nieprzerwanie angażują czytelnika w kolejne odkrywcze spostrzeżenia, wyprowadzane wprost z wnikliwej i niestrudzonej analizy poetyckich wypowiedzi umieszczanych w intrygujących poznawczo kontekstach. Świetny styl autorki oraz umiejętność prowadzenia zajmującej narracji decyduje o wyjątkowości tej propozycji na rynku książki akademickiej.
prof. IBL PAN dr hab. Agnieszka Kluba
Joanna Grądziel-Wójcik
literaturoznawczyni, profesor UAM w Zakładzie Literatury XX w., Teorii Literatury i Sztuki Przekładu Instytutu Filologii Polskiej. Zajmuje się historią literatury i sztuką interpretacji, przede wszystkim polską poezją XX i XXI w., ostatnio zwłaszcza tą pisaną przez kobiety. Autorka książek Poezja jako teoria poezji. Na podstawie twórczości Witolda Wirpszy (Poznań 2001), Przestrzeń porównań. Szkice o polskiej poezji współczesnej (Poznań 2010), „Drugie oko” Tadeusza Peipera. Projekt poezji nowoczesnej (Poznań 2010), Przymiarki do istnienia. Wątki i tematy poezji kobiet XX i XXI wieku (Poznań 2016, w druku). Współredagowała m.in. Przechadzki po polskiej literaturze najnowszej (Poznań 2014, Petersburg 2015), „Niepojęty przypadek”. O poezji Wisławy Szymborskiej (Kraków 2015), Twórczość niepozorna. Szkice o literaturze (Kraków 2015).
