Dla przedstawicieli nauk społeczno-ekonomicznych placówki muzealne są szczególnym rodzajem przedsiębiorstw non-profit. Działalność muzeów, prowadzona w kontekście szerokiej gamy uwarunkowań o charakterze ekonomicznym i pozaekonomicznym, jest wypadkową wielości funkcji i specyficznych celów kolekcjonerskich, konserwatorskich, naukowych, edukacyjnych, integracyjnych, tożsamościowych, wizerunkowych oraz w zakresie przyciągania publiczności i stymulowania ruchu turystycznego, stawianych przed nimi przez muzealników, organizatorów i społeczeństwo. Definiując obszary badawcze ekonomii muzeów, w książce pokazano, iż jest to już dość dobrze ugruntowane pole badań w ramach ekonomii kultury, łączące się ze spojrzeniem na tego typu instytucje w szerszym kontekście rozwoju cywilizacyjnego. Wkład ekonomistów w rozważania na temat muzeów nie dotyczy zatem, wbrew stereotypowym oczekiwaniom, oceny krótkoterminowej efektywności finansowej muzeów, lecz polega przede wszystkim na wskazywaniu potencjalnych uwarunkowań i implikacji podejmowania decyzji oraz wyborów związanych z działalnością muzeów i dążeniem przez nie do osiągnięcia  złożonych celów. 

Opracowanie to jest pierwszą  na polskim rynku wydawniczym publikacją łączącą refleksje teoretyczne z zakresu ekonomii muzeów ze szczegółowymi badaniami empirycznymi prowadzonymi na terenie Polski. Zgłębiając jedną z ważnych kwestii dotyczących muzeów, obecną w dyskursie z zakresu ekonomii kultury, posługując się zarówno danymi zastanymi, jak i wynikami autorskich badań studiów przypadku, w opracowaniu omówiono determinanty popytu prywatnego i społecznego na muzea. Szczegółowej analizie poddano problem interesariuszy muzeów oraz wartościowania muzeów przez ich szeroko rozumianą publiczność, w tym kwestie skłonności do wnoszenia opłat na rzecz muzeów w formie biletów za wstęp oraz podatków, a także sprawę wkładu muzeów w budowanie i wzmacnianie kapitału społecznego w kontekście lokalnym i regionalnym. 

 

Doktor habilitowany nauk ekonomicznych, magister nauk humanistycznych. Absolwentka Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie oraz uniwersytetów w Brukseli, Tilburgu, Bilbao i Loughborough. Adiunkt w Zakładzie Dziedzictwa Kulturowego i Studiów Miejskich UNESCO na Wydziale Gospodarki i Administracji Publicznej w Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie. Wykładowca na studiach podyplomowych „Akademia Dziedzictwa” organizowanych przez Międzynarodowe Centrum Kultury oraz Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, a także licznych krajowych i międzynarodowych programach dydaktycznych dotyczących dziedzictwa kulturowego Europy Środkowej. W latach 2000-2009 starszy specjalista w Instytucie Dziedzictwa Europejskiego Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie. Członek Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków i Miejsc Zabytkowych ICOMOS. Laureatka nagrody naukowej Tygodnika Polityka - stypendium „Zostańcie z nami” dla wyróżniających się młodych naukowców w 2007 r. 

Zainteresowania badawcze koncentrują się wokół polityki kulturalnej i ekonomii kultury ze szczególnym uwzględnieniem problematyki ochrony dóbr kultury, ekonomicznych i społecznych aspektów konserwacji, interpretacji i zarządzania dziedzictwem kulturowym, funkcjonowania muzeów oraz roli kultury i artystów w przemianach współczesnych miast. Chętnie podejmuje także tematy związane z wielokulturowym dziedzictwem Europy Środkowej oraz rewitalizacją zdegradowanych obszarów miejskich na jej terenie. Autorka lub współautorka ponad 80 recenzowanych publikacji naukowych, w tym monografii Dziedzictwo kulturowe a rozwój lokalny (2012) oraz tomu Kazimierz. Środkowoeuropejskie doświadczenie rewitalizacji, w 2007 r. nominowanego do finału konkursu im. J. Długosza na najlepszą książkę z dziedziny szeroko rozumianej humanistyki wydaną w Polsce w 2006 r.

 

Doktor nauk o ziemi w zakresie geografii. Absolwent geografii i socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Adiunkt w Zakładzie Rozwoju Regionalnego w Instytucie Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego zainteresowania badawcze skupiają się na społecznych i kulturowych uwarunkowaniach rozwoju społeczno-gospodarczego. Jest autorem lub współautorem ponad 30 publikacji dotyczących m.in. zróżnicowania kapitału społecznego w Polsce, znaczenia instytucji kultury w budowaniu i wzmacnianiu kapitału społecznego oraz roli wsparcia społecznego w przygotowaniu i reagowaniu na klęski żywiołowe, w tym monografii Kapitał społeczny jako czynnik rozwoju gospodarczego w skali regionalnej i lokalnej w Polsce (2011).